کفش مناسب جهت حفاظت پا است ولی بعضی‌ها شیکی را به راحتی پا ترجیح می‌دهند. باید توجه داشت کفش نامناسب و تنگ واقعا زجرآور است. برای این‌ که از این جهت راحت زندگی کنیم نباید راحتی پا را فدای شیکی کفش کنیم و هنگام خرید، کفش باید راحت باشد و تنگ نباشد.
کفش را بعد از ظهر بخرید چون اندازه‌ی پا در بعد از ظهر حدود 8% بزرگتر از پا هنگام اوایل صبح است. انگشتان پا باید حدود یک سانتی‌متر با جلوی کفش فاصله داشته باشند. کفش با پاشنه‌ی خیلی بلند نخرید و از کفش پاشنه بلند بیش از 3 ساعت در روز استفاده نکنید.

پوشیدن کفش تنگ حداقل 10 عارضه‌ی زیر را می‌تواند در پاها ایجاد کند.

1) کجی شست پا: حتما دیده‌اید که در قاعده‌ی شست بعضی از پاها برجستگی وجود دارد. به این برجستگی بونیون گفته می‌شود. کسی که استعداد این امر را داشته باشد اگر کفش تنگ بپوشد، چون شست پا به طرف خارج و انگشتان دیگر انحراف پیدا می‌کند، احتمال برجسته شدن بونیون و درد آن و کجی شست پا که به آن هالوکس والگوس می‌گویند بیشتر می‌شود که در بعضی مواقع بسیار دردناک است و منجر به عمل جراحی خواهد شد.کفش مناسب در خیلی از مواقع باعث از بین رفتن یا کمتر شدن این مشکل میشود .

هایلگوس

2) درد پاشنه: در پا و مچ پا، 26 استخوان وجود دارد که استخوان پاشنه بزرگ‌ترین آن‌ها است. طبق گزارش انجمن جراحان پا و مچ پای آمریکا در سال 2010، درد مچ پا شایع‌ترین دردی در پا است که بیماران به دنبال درمان آن هستند. درد پاشنه‌ی پا یا در قدام یا در خلف و یا در سطح کف پایی آن می‌باشد و باید بدانیم بیشترین چیزی که باعث این درد می‌شود، پوشیدن کفش تنگ است.

3) بدشکل شدن انگشتان پا: انگشت چکشی نوعی خارج شدن از شکل طبیعی انگشتان پا است که بیشتر در اثر پوشیدن کفش تنگ ایجاد می‌شود که به صورت خم شدن مفاصل انگشتان پا و بد شکل شدن آن‌ها است. به‌خصوص کسانی که دیابت دارند بیشتر در معرض این امر می‌باشند. به‌خصوص در بچه‌ها باید مواظب بود که به طور مرتب کفش مناسب جدید جهت آن‌ها خریداری شود. چون پای آن‌ها رشد می‌کند و کفش تنگ باعث کج شدن انگشتان آن‌ها در سنین بالاتر می‌شود.

4) در افراد مبتلا به دیابت: کفش تنگ در افراد دیابتی باعث ایجاد زخم‌هایی در پا می‌شود که گاهی اوقات غیرقابل درمان و حتی منجر به قطع پا می‌شود.
چون حس در پای افراد دیابتی کم است و گاهی حس ندارند، بنابراین متوجه زخم نمی‌شوند و این زخم‌ها عمیق‌تر و عفونی می‌شوند و گاهی عفونت نیز به استخوان می‌رسد و منجر به قطع پا می‌شود. بنابراین باید کفش مناسب افراد دیابتی فضای کافی برای انگشتان را داشته باشد. نرم باشد و حتما بعد از ظهرها کفش بخرند. مرتب کفش‌ها را بشویند و مرتب جوراب‌ها را عوض کنند و همیشه پا خشک باشد و از پوشیدن کفش با پای مرطوب خودداری کنند.

5) در خانم ها : اگر خانم‌ها همراه کفش تنگ، کفش پاشنه بلند هم انتخاب کنند، مشکل مضاعف می‌شود. در انتهای همین مطلب مشکلات کفش پاشنه بلند نیز نوشته شده است.

6) درد پا : پوشیدن کفش تنگ باعث درد پا می‌شود. با گذشت زمان چربی موجود در کف پا و پاشنه نازک شده که باعث درد پا می‌شود. کفش تنگ این امر را تسریع می‌کند. بنابراین به‌خصوص هنگام ورزش یا استفاده از تردمیل در پوشیدن کفش خود وسواس داشته باشید.
کفشی بپوشید که تنگ نباشد. کف آن به اندازه‌ی کافی padding داشته باشد. فضای کافی جهت انگشتان و طرفین کفش وجود داشته باشد. به‌خصوص هنگام دویدن، پاشنه‌ی پا به درستی در قسمت عقب کفش قرار بگیرد.
هنگام خرید کفش ورزشی دنبال ارزانی نروید. کفش مناسب و اندازه‌ی پا با شرایط بالا تهیه فرمایید.

7) پای ورزشکاران:  پوشیدن کفش تنگ در دراز مدت باعث شرایطی در پا می‌شود که به آن پای ورزشکاران (Athlete’s foot) می‌گویند. که پایی خشک به همراه خارش و سوزش بین انگشتان پا یا در کف پا است که در اثر رشد قارچ ایجاد می‌شود. چون قارچ محیط گرم و مرطوب را دوست دارد و کفش تنگ باعث عرق پا می‌شود، این امر محیط را جهت رشد قارچ ایجاد می‌کند.
اگر دچار این عارضه شدید، پاها را روزانه شستشو دهید. آن‌ها را به خوبی خشک کنید و از داروهای ضد قارچ موضعی استفاده کنید و با پوشیدن کفش سبک و راحت و جا دار، به پا اجازه‌ی نفس کشیدن بدهید و جوراب‌ها را مرتب عوض کنید.

درد پا

8) پینه، میخچه وتاول: کفش تنگ باعث ایجاد پینه، میخچه و تاول می‌شود. اگر مرتب کفش تنگ می‌پوشید، با گذشت زمان بدن با بافتی به شکل تاول که محتوی مایع است، سعی در حفاظت قسمت‌های برجسته‌ی پا می‌کند. که خود تاول می‌تواند مرتب تحریک و دردناک شود و درد آن باعث خراب شدن ایام برای شما می‌شود. گاهی پوست جهت حفظ خود برابر کفش تنگ ایجاد پوست سختی را در محل تحریک می‌کند که به آن میخچه می‌گویند و گاهی پینه ایجاد می‌شود. در هنگام خرید کفش مناسب بسیار دقت بکنید تا پا خود را سالم و عاری از هرگونه بیماری نگه دارید .

9) فرو رفتن ناخن در گوشت: فرو رفتن ناخن در پوست کنار انگشت حتی با پوشیدن جوراب تنگ هم ممکن است به وجود آید که معمولا شست پا گرفتار می‌شود. ناخن به مرور داخل پوست مجاورش رشد می‌کند و باعث درد و گاهی اوقات عفونت می‌شود. پاهای خود را در آب گرم بگذارید و به آرامی پوست را از روی ناخن به عقب بکشید. با دقت ناخن را بگیرید. کفش تنگ را کنار بگذارید. ناخن‌ها را خیلی کوتاه نکنید و آن‌ها را به صورت منحنی در نیاورید.

10) مچ پای متورم: کفش تنگ باعث می‌شود که پا فشرده شود و مایع به طرف مچ پا بیاید و مچ پای متورم و دردناک داشته باشیم یا اگر مچ پا متورم و دردناک است بدتر شود.

 

اما چند کلمه در مورد کفش پاشنه بلند: 
کفش پاشنه بلند باعث اختلال تعادل هنگام راه رفتن می‌شود بنابراین احتمال زمین خوردن بیشتر است. چون قسمت جلوی پا پایین‌تر از پاشنه قرار می‌گیرد، تاندون آشیل که در خلف پاشنه قرار دارد کوتاه‌تر می‌شود، در نتیجه هنگام راه رفتن این تاندون به خوبی کار خود را انجام نمی‌دهد و به مرور درد پشت پاشنه و مچ پا ایجاد می‌شود. هر چقدر پاشنه بلندتر باشد این درد بیشتر است.

چون هنگام راه رفتن وزن در قسمت قدام پا بیشتر است، فشار روی اعصاب بین انگشتان پا ایجاد می‌شود و تحریک دایمی این اعصاب باعث رشد غیر طبیعی آن‌ها شده و بیماری به نام Morton neuroma ایجاد می‌شود که بسیار دردناک است و درد زیادی بین انگشتان پا، به‌خصوص بین انگشت سوم و چهارم حس می‌شود.

با پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند عضلات خلف ساق مانند تاندون آشیل، کوتاه می‌شوند و کم‌کم این کوتاهی باعث سفتی و کارایی ناکافی آن‌ها می‌گردد.

چون هنگام پوشیدن کفش پاشنه بلند وزن بدن به جلو منتقل می‌شود، لگن و ستون مهره‌ها که باید در یک امتداد باشند از این حالت خارج شده و افزایش گودی کمر و کمردرد و آرتروززودرس زانو‌ها را به‌وجود می‌آورد.

با پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند، فشار روی قسمت کفی پنجه‌ها بیشتر می‌شود و استخوان‌های کف پایی دچار درد می‌گردند.


کفش کودکان

پا، قلب دوم انسان ها است. حال اگر پای کودکان در میان باشد که در سن رشد بوده و بسیار آسیب پذیرتر از بزرگ ترها هستند، خرید کفش کودکان مناسب برای این قلب دوم حساس تر هم می شود.

 معمولا استفاده از انواع پاپوش از اوایل تولد نوزادان شروع می‌شود و از آنجا که قرار نیست نوزادان با این پاپوش‌ها و کفش‌های پارچه‌ای‌شان راه بروند، بنابراین حساسیت خاصی برای انتخاب آنها وجود ندارد. این در حالی است که از حدود ۱۸ ماهگی به بعد که تقریبا کودکان راه رفتن را به خوبی یاد می‌گیرند و دوست دارند خودشان در کوچه و خیابان هم راه بروند، انتخاب کفش مناسب برای آنها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.

منظور از باکیفیت بودن کفش کودکان چیست و والدین هنگام خرید کفش کودکان باید به چه نکاتی توجه کنند؟

بهتر است والدین به جای توجه به قیمت، مارک یا مدل کفشی که قرار است برای خردسال خود بخرند به کیفیت کفش کودکان توجه کنید. تقریبا تمام مردم دنیا با پاهایی سالم به دنیا می‌آیند اما تنها ۴۰ درصد از این افراد در بزرگسالی هم سلامت پاهایشان حفظ شده است.

به گفته ممتخصصان پوشیدن کفش‌های نامناسب از همان دوران کودکی می‌تواند تهدیدی برای به خطر افتادن سلامت پاها باشد. یک کفش باکیفیت بچه گانه باید سطح پاهای کودکان را به خوبی پوشش دهد، نرم و انعطاف‌پذیر باشد، تخت سفتی داشته باشد و هیچ فشاری به هیچ قسمت از پای کودک به خصوص پنجه‌های او وارد نکند. همچنین نرم و انعطاف‌پذیربودن رویه کفش، اجازه حرکت آسان را به کودکان می‌دهد و باعث می‌شود جریان خون در سطح پاهای آنها به خوبی در گردش باشد.

توصیه شما در خصوص خرید کفش های چرم برای کودکان چیست؟

اگر برای کودکان کفش‌هایی با جنس چرم، پلاستیک یا ورنی می‌خرید، حتما حواستان باشد قسمت‌های داخلی کفش با لایه‌ای از پارچه نخی یا پنبه‌ای پوشیده شده باشد. این لایه‌های نخی یا پنبه‌ای، باعث جذب رطوبت پای کودکان می‌شوند و پای آنها را خشک نگه می‌دارند. با خشک ماندن پای بچه‌ها در داخل کفش، امکان رشد باکتری‌ها و قارچ‌های پوستی هم به حداقل ممکن می‌رسد.

خرید کفش های دست دوز برای کودکان چه مزیتی نسبت به سایر کفش ها دارد؟

معمولا جنب‌وجوش کودکان نوپا از بزرگ‌ترها و حتی از بچه‌های بزرگ‌تر از خودشان هم بیشتر است. برای اینکه دوام کفش کودکان را بالا ببرید و مجبور نباشید ماهی یک کفش برای آنها بخرید، بهتر است کمی بیشتر هزینه کرده و کفش‌های دور دست‌دوز را برایشان خریداری کنید. این کفش‌ها نسبت به کفش‌هایی که با چسب مخصوص تولید شده‌اند، دوام بیشتری دارند و شیک‌تر هم هستند. یادتان باشد پاشنه یا سایر قسمت‌های کفش خردسالان نباید میخ داشته باشد زیرا ممکن است در اثر بازی و فعالیت زیاد کودکان، میخ پاشنه کفش‌شان دربیاید و به آنها آسیب برساند.

خرید کفش با سایز بزرگ تر برای کودکان چه مزیتی دارد؟

بهتر است برای کفش کودکان ،کفشی بخرید که وقتی آن را پای کودک خود می‌کنید، حدود ۵ تا ۶ میلی‌متر فضای خالی بین بزرگ‌ترین انگشت پا و جلوی کفش وجود داشته باشد. در این صورت پای کودکان هنگام راه رفتن اذیت نمی‌شود. علاوه بر این پای خردسالان مدام در حال رشد است و وقتی کفش آنها کمی جادار باشد، رشد پاها راحت‌تر صورت می‌گیرد.

توصیه شما برای جلوگیری از لیز خوردن کودکان هنگام راه رفتن چیست؟

تخت کفش خردسالان که با زمین در تماس مستقیم است باید عاج‌دار باشد تا آنها هنگام راه رفتن روی سطح‌های صاف یا کمی لغزنده به آسانی لیز نخورند و بر زمین نیفتند.

بهترین انتخاب خرید کفش برای کودکان و خردسالان چه نوعی است؟

بهترین، انعطاف‌پذیرترین و راحت‌ترین کفش برای خردسالان، کفش‌هایی با جنس چرم است. البته کفش‌هایی از جنس پلاستیک نرم هم برای کودکان مناسب است. اما کفش‌های ورنی یا آنهایی که جنس بسیار خشکی دارند، گزینه مناسبی برای خردسالان محسوب نمی‌شوند.

به چه علت خرید کفش های زیپ‌دار یا چسبی برای کودکان توصیه می شود؟

معمولا کودکان نوپا نمی‌توانند بدون کمک والدین خود کفش‌هایشان را بپوشند، بنابراین برای سهولت کار خود والدین هم که شده به جای کفش‌های بندی از کفش‌های چسبی برای خردسالا استفاده کنید. همچنین گر قرار است برای روزهای سرد سال کودک خود چکمه تهیه کنید، بهتر است سراغ انواعی بروید که از پشت زیپ می‌خورند و پوشیدنشان برای کودکان بسیار ساده‌تر از انواعی است که زیپ ندارند.

آیا خرید کفش جلوباز برای کودکان انتخاب مناسبی است؟

کفش‌های جلوباز محافظت خوبی از پای بچه‌ها نمی‌کنند و راه رفتن با آنها برای کودکان نوپا، کار چندان ساده‌ای نیست. این در حالی است که هرچه کفش بسته و پوشیده‌تر باشد و سطح بیشتری از پای بچه‌ها را پوشش دهد، گزینه مناسب‌تری محسوب می‌شوند.

کفش مهمانی و راحتی کودکان باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟

خردسالان باید ۲ مدل کفش داشته باشند، کفش مهمانی و کفش راحتی. کفش مهمانی می‌تواند از هر جنس، رنگ و مدلی انتخاب شود، زیرا پای کودکان برای مدت طولانی در کفش مهمانی نمی‌ماند یا آنها با این کفش برای مدت طولانی راه نمی‌روند. اما کفش راحتی که قرار است بچه‌ها ساعت بیشتری را با آن راه بروند، باید شرایطی که در بالاکه عنوان کردیم را داشته باشد.


Identify-Genuine-Leather.jpg

حتما برای شما هم پیش آمده که برای خرید کفش، کیف، کاپشن، دستکش یا هر محصول چرمی دیگر به فروشگاه رفته ولی در اصل بودن چرم تردید دارید. راه های مختلفی برای تشخیص چرم طبیعی از چرم مصنوعی وجود دارد. ما دو متد که شامل 15 روش تشخیص چرم اصل از چرم مصنوعی می باشد را برایتان آماده کرده ایم:

متد اول

1. دوری کردن از محصولاتی که هیچ ادعا  و نشانه ای بر اصل بودن چرم ندارند

Identify-Genuine-Leather-Step-1

اگر محصول برچسبی تحت عنوان “چرم دست ساز” داشت، قطعا چرم مصنوعیست؛ و اگر هیچ برچسبی نداشت به این معنیست که فروشنده قصد پنهان کردن این حقیقت را دارد که چرم اصل نیست. ولی اکثر تولیدکنندگان و فروشندگان به استفاده ازچرم طبیعی اصل افتخار می کنند و با این عناوین آن را نشان می دهند:

  • Real leather(چرم واقعی و طبیعی)
  • Genuine leather(چرم اصل)
  • Top/Full grain leather(چرم فول گرین-لایه لایه نشده)
  • Made with animal products (ساخته شده با محصولات حیوانی)

2. بررسی رگه های سطح چرم، منافذ و خلل و فرج و ناهمواری ها و ناهمگنی که منحصر و نشانه ی چرم اصل است

Identify-Genuine-Leather-Step-2

این عیوب در چرم در واقع نشانه ی خوبی است. زیرا چرم طبیعی اصلی که از پوست حیوانات ساخته شده به طور طبیعی و تصادفی هر قسمت از آن  دارای طرح منحصر به فردی است. طرح های خیلی منظم و مشابه و تکرار شونده معمولا نشانه های چرم مصنوعی و ماشینی است. چرم طبیعی ممکن است خراش و چین و چروک داشته باشد. البته تولید کنندگان ماهر، طرح های خود را به تقلید از چرم طبیعی و مشابه آن می سازند.

3. فشار دادن چرم  و بررسی چین و چروک

Identify-Genuine-Leather-Step-3

چرم واقعی مانند پوست اگر تحت فشار قرار گیرد چین و چروک می خورد ولی چرم مصنوعی فقط زیر فشار انگشت شما فرو می رود و شکل و استحکام خود را حفظ می کند.

4. بو کردن چرم و احساس یک بوی طبیعی، بوی کپک به جای بوی پلاستیک و مواد شیمیایی

Identify-Genuine-Leather-Step-4

اگر دقیقا از بویی که چرم طبیعی اصل باید داشته باشد مطمئن نیستید به یک فروشگاه معتبر چرم اصل رفته و با بو کردن چند کیف و کفش آن را امتحان کنید. سپس اگر چرم مصنوعی هم داشتند آن را تقاضا کنید که بوی آن را هم امتحان کنید. اکنون که می دانید دنبال چه بویی هستید می توانید تفاوت آن دو را احساس کنید. دقت کنید که فقط چرم اصل است که بوی طبیعی پوست حیوان را می دهد و چرم مصنوعی بوی پلاستیک می دهد.

5. استفاده از آزمون آتش با علم به اینکه قسمتی از جنس تخریب می شود

Identify-Genuine-Leather-Step-5

این آزمون بهتر است تحت شرایطی انجام گیرد. یک قسمت از محصول را که خارج از دید است مثلا قسمت پشت لباس را انتخاب کرده و برای 10 تا 15 ثانیه زیر شعله ی کوچکی نگه دارید.

چرم طبیعی کمی نیمسوز شده و بویی شبیه موی سوخته می دهد.

چرم مصنوعی آتش گرفته و شعله ی آن بوی پلاستیک می دهد.

6. لبه های چرم طبیعی حالت ناهموار دارد ولی لبه ی چرم مصنوعی صاف و بی عیب است

Identify-Genuine-Leather-Step-6

برش چرم مصنوعی ماشینی است. چرم طبیعی رشته و بافتی دارد که در لبه ها مشخص است ولی چرم مصنوعی این رشته و حالت را ندارد و یکنواخت است.

7. تا کردن چرم طبیعی باعث کمی تغییر رنگ در آن می شود

Identify-Genuine-Leather-Step-7

مثل آزمون چین و چروک، چرم طبیعی هنگام تا خوردن حالت ارتجاعی خاصی دارد و کمی در آن قسمت تغییر رنگ داده و چین و چروک می خورد. چرم مصنوعی سفت و سخت تر است و تا کردن آن مشکل تر است.

8. ریختن کمی آب روی چرم؛ چرم طبیعی رطوبت را جذب می کند

Identify-Genuine-Leather-Step-8

اگر چرم مصنوعی باشد آب روی آن می ماند. ولی چرم طبیعی ظرف چند ثانیه آب را جذب می کند. زیرا چرم طبیعی به طور کامل ضد آب نیست.

9. چرم طبیعی معمولا ارزان نیست

Identify-Genuine-Leather-Step-9

محصولی که کاملا از چرم طبیعی ساخته شده باشد گران است و معمولا به قیمت ثابت و مشخصی به فروش می رسد. چرخی در مغازه ها بزنید و تفاوت قیمت چرم طبیعی، اجناس نیمه چرم و چرم مصنوعی را با هم مقایسه کنید. در میان چرم های طبیعی چرم گاو به دلیل استحکام بالا بیشترین قیمت را دارد. چرم لایه لایه شده که لایه ی زیری از لایه ی رویی جدا می شود ارزان تر از چرم فول گرین است. هر چند تمام چرم های طبیعی از نوع مصنوعی گرانترند، چرم های طبیعی نیز خود انواع مختلفی دارند که رنج قیمتی آنها نیز متفاوت است.

10. نادیده گرفتن رنگ؛ حتی چرم های رنگی نیز ممکن است طبیعی باشند

Identify-Genuine-Leather-Step-10

یک مبلمان چرم با رنگ آبی روشن ممکن است طبیعی به نظر نرسد ولی این به این معنی نیست که از چرم طبیعی ساخته نشده است. رنگ هم می  تواند به چرم طبیعی و هم به چرم مصنوعی افزوده شود. بنابراین به رنگ اهمیتی ندهید و به احساس، بو و بافت چرم برای تشخیص طبیعی بودن آن توجه کنید.

متد دوم

1. درک اینکه “Genuine Leather” تنها یک نوع از چرم اصل موجود در بازار است

Identify-Genuine-Leather-Step-11

اکثر مردم درمورد تشخیص چرم اصل از چرم مصنوعی نگرانی دارند؛ ولی صاحب نظران می دانند که چرم اصل درجات مختلفی دارد و “Genuine Leather” در رتبه بندی، درجه دوم از پایین را داراست. انواع چرم های طبیعی به ترتیب کیفیت:

  • Full Grain Leather
  • Top Grain Leather
  • Genuine Leather
  • Bonded Leather

2. خرید چرم  “full grain” فقط برای محصولات لوکس

Identify-Genuine-Leather-Step-12

چرم Full grain فقط از بالاترین سطح پوست حیوان که در معرض هواست ساخته می شود و سخت ترین، بادوام ترین و محبوب ترین نوع چرم است و ویژگی های منحصر به فرد، چین و چروک و رنگ خاص خود را دارد. به دلیل کم بودن این چرم روی سطح پوست حیوان و سختی کار کردن با زمختی full grain، قیمت آن نیز به طرز قابل توجهی بالاتر است.

3. خرید “top grain leather” برای اجناس با کیفیت و با قیمت معقول تر

Identify-Genuine-Leather-Step-13

رایج ترین چرم لوکس، چرم top grain می باشد که از لایه ی زیرین full grain گرفته شده است. “تاپ گرین” نرم تر و منسجم تر از “فول گرین” است ولی کار کردن روی آن راحت تر است و قیمت مناسب تری دارد. هرچند به استحکام فول گرین نیست ولی یک چرم کاملا محکم و خوش ساخت است.

4. یک طرف “genuine leather” جیر مانند است

Identify-Genuine-Leather-Step-14

genuine leather پس از جدا کردن قسمت سخت تر و گرانتر روی پوست، از لایه ی زیری که نرم تر بوده و کار با آن آسان تر است به دست می آید. هر چند به استحکام فول گرین و تاب گرین نیست ولی مناسب برای تولید آسان انواع اجناس با قیمتی ارزان تر است. به یاد داشته باشید که genuine leather فقط یک درجه و رتبه ی خاص برای چرم است، نه یک عبارت برای بیان چرم اصل و طبیعی. اگر شما در مغازه درخواست چرم genuine داشته باشید، یک نوع خاص از چرم به ذهن فروشنده می آید.

5. دوری از چرم نوع “bonded leather” که از خرده چرم های دیگر ساخته شده است

Identify-Genuine-Leather-Step-15

هرچند “bonded leather” چرم است ولی چرم یک دست و منظمی از پوست حیوانات نیست. خرده ها و زمین ریزهای انواع دیگر چرم جمع آوری شده و با کمک چسب تشکیل یک قطعه چرم را می دهد. هرچند بسیار ارزان تر از چرم های دیگر است ولی اصلا کیفیت خوبی ندارد. به دلیل کیفیت پایین آن معمولا برای جلد کتاب و اقلام کوچک تر دیگر که فرسودگی کمتری دارند استفاده می شود.        www.drpadokas.com


در این مقاله قصد داریم مواد مختلفی که به طور گسترده در تولید انواع زیره کفشهای چرمی, لاستیکی, پی وی سی و… استفاده می شود را مرور کنیم. یک زیره کفشها باید دارای ویژگی های زیر باشد:

زیره کفشها ی چرمی, لاستیکی, پی وی سی و…
زیبایی:  زیره به کفش شکل زیبا می بخشد تا برای خریدار کفش جذاب باشد.
تأثیر و نقش شکل ظاهری کفش بر انتخاب خریداران کفش ورزشی و رسمی امروزه بیشتر مشهود است.

جذب ضربه: به عبارتی، یک زیره کفش باید احساس راحتی به پا القا کند.

مقاومت سایشی بالا: تعویض زیره کفشها ساییده شده و فرسوده چرمی یا  لاستیکی  حاکی از نیاز به زیره کفش با مقاومت سایشی بالا است. به طور مثال یک ورزشکار تنیس به استفاده از زیره کفشی که مقاومت بالایی در برابر سایش دارد تمایل نشان می دهد.

مقاومت بالا در برابر خمش : قدم زدن و دویدن، زیره کفشها را در معرض خم شدن قرار می دهد. مشتریان انتظار دارند زیره کفشها آ نها در حین ورزش و پیاده روی و در شرایط دمایی و محیطی مختلف به آسانی آسیب نبیند.

مقاومت بالا در برابر لغزندگی: به عبارتی، مقدار اصطکاک و یا ضریب اصطکاک بین مواد انواع زیره کفشها و مواد مختلف
کفپوش باید بالا باشد تا از لیز خوردن فرد جلوگیری شود.

کفش های مخصوص مانند کفش ایمنی، باید بیشترین محافظت را از پای کارگران داشته باشد.
بسته به نوع و شرایط محیط کار، زیره کفشها باید در برابر حلال روغن، مواد نفتی، هیدرولیز، الکتریسیته ساکن و سایش مقاوم باشد. عوامل آنتی استاتیکی، آنتی باکتریال و غیره که به پلیمر آن اضافه می شود باعث بهبود خواص آن میشود.

 

 

زیره پادوکاسمواد مورداستفاده در تولید زیره کفشها:

لاستیک: زیره کفشها می تواند طبیعی یا مصنوعی باشد. از ویژگی های انواع زیره کفشها لاستیکی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• دوام بالا
• منعطف بودن
• ضد آب بودن
• تولید راحتتر و ارزانتر از چرم

امروزه بیشتر انواع زیره کفشهای لاستیکی از نوع مصنوعی هستند تا زیره لاستیکی طبیعی که در گذشته از درختان حاصل می شد.
زیره کفشها تولید شده از لاستیک معمولاً ترکیبی از چند ماده افزودنی به لاستیک است تا بتوان خواص فیزیکی زیره کفشها را کنترل کرد.
برخی از ترکیبات سیاه رنگ ممکن است موجب سیاه کردن کف شوند ) بسته به نوع ترکیب کربن سیاه مورداستفاده (. زیره کفشها در محصولات متنوعی
از کفش مانند کفش صنعتی تا کفش مجلسی مورداستفاده قرار م یگیرد.

لاستیک طبیعی ( natural rubber ) یا (NR)

مشخصات کشسانی برجسته و خواص عالی لاستیکی طبیعی به انواع زیره کفشها اجازه می دهد تا در سرما همچنان نرم و منعطف باقی بماند.
مقاومت به پارگی، سوراخ شدن و لغزش لاستیکی طبیعی در مقایسه با زیره پی وی سی بالاتر است.
لاستیکی طبیعی در برابر مواد شیمیایی مانند بازها، اسیدها، الکلها و محلولهای پایه آب مقاوم است.

ازآنجایکه لاستیکی طبیعی یک هیدروکربن است، در تماس طولانی با حلالهای نفتی و بنزین مقاومت بالایی ندارد.
زیره کفشهای ایمنی NR در صنایع غذایی، حمل ونقل، تأسیسات، ساختمان و کشاورزی مورداستفاده قرار م یگیرد.

زیره کفشهای لاستیک استایرن- بوتادی ان  : (SBR)

لاستیک استایرن- بوتادی ان به عنوان رایج ترین و ارزانترین لاستیک مصنوعی به شمار می آید.
در صورت اضافه نکردن فیلر بسیار ضعیف است. در مقایسه با لاستیک طبیعی، مقاومت سایشی بالاتری اما مقاومت به خستگی ضعیف تری دارد.

زیره کفش لاستیک نیتریل  :(NBR)

زیره NBR یا الاستومر نیتریل کوپلیمری از بوتادین و اکریلونیتریل است که به طور عمده برای استفاده در کاربردهایی که زیره کفش نیازمند مقاومت بالا در برابر بنزین و مواد نفتی است مناسب است.
زیره NBR مقاومت بالایی در برابر مواد معدنی و روغن های گیاهی دارد اما مقاومت پایینی در برابر حلالهای اکسیژنه مانند استون، متیل اتیل کتون و دیگر کتونها دارد.
زیره NBR مقاومت بالایی در برابر اسیدها، و بازها دارد. مقاومت به فرسودگی در برابر گرمای آن در مقایسه با لاستیک طبیعی یک مزیت برای زیره NBR محسوب می شود.
با افزایش محتوای اکریلونیتریل در زیره NBR ، مقاومت در برابر حلالها افزایش اما انعطاف پذیری در دمای پایین آن کاهش می یابد.
انعطاف پذیری در دمای پا یین زیره NBR از لاستیکی طبیعی پا یین تر است. با وجود آنکه با افزودن ترکیباتی می توان عملکرد انعطاف پذیری در دمای پا یین NBR را می توان بهبود بخشید، اما مزیت و برتری زیره NBR به مقاومت آن در برابر نفت و حلالها برمی گردد.
در بیشتر مواقعی که مقاومت در برابر نفت، بنزین و هیدروکربن های آروماتیک مطرح است، به جای زیره لاستیکی طبیعی از لاستیکی NBR استفاده می شود.

لاستیک نئوپرین کلروپرین:(CR)

نئوپرین ها خانواده بزرگی از لاستیک های مصنوعی هستند که مشخصاتی شبیه به لاستیکی طبیعی داشته اما مقاومت به نفت، روغن، اکسید شدن و مقاومت به آتش بالاتری نسبت به لاستیکی طبیعی دارد.
با وجود آنکه مقاومت کشسانی در دمای بالای پایین تری نسبت به لاستیکی طبیعی دارند اما طول عمری بالاتری داشته و با قرار گرفتن در معرض گرما نرم نمی شوند.

لاستیک نئوپرین همانند لاستیک طبیعی برای تولید زیره کفش نرم و مقاومت بالا در ترکیبات دیگری استفاده می شوند. دانسیته بالای زیره نئوپرین موجب افزایش
قیمت و گران بودن آن می شود.
زیره نئوپرین ویژگی انعطاف در دمای پایین را لاستیکی طبیعی را نداشته و کاربرد آن را برای مصارف جذب ضربه و شوک محدود می کند.
زیره CR در برابر چربی های حیوانی، خون، نفت، روغن، اسیدهای خاص، الکلها و حلالهای دیگر مقاوم است.

زیره کفش الاستومر ترموپلاستیک:(TPE)

درحالی که لاستیک های ولکانیزه استحکام ساختاری خود را از پیوندهای عرضی گوگردی که زنجیره ها را در سایت های پیوند دوگانه به هم متصل می کند می گیرد، استحکام الاستومر های ترموپلاستیک از کریستال هایی حاصل می شود که به عنوان پیوند عرضی فیزیکی میان زنجیرها عمل می کند.

در مورد پلی یورتان ترموپلاست کی (TPU)، کریستال ها در نتیجه رسوب و ته نشینی یک ترکیب (پلی استایرن) از شبکه پلیمری (استایرن بوتادی ان) حاصل می شوند.
ترموپلاستیک ولکانیست (TPV) که پیوند عرضی دوگانه تحت تأثیر فرایند دمایی ایجاد می شوند، به دلیل مصرف پایین آن در اینجا بحث نمی شود.

زیره کفش پلی یورتان ترموپلاستیک:

انواع زیره کفش پلی یورتان پلی استری که از واکنش با MDI به روش تزریق قالبی تولید می شوند دارای خواص فوق العاده مقاومت سایشی هستند.
زیره کفش پلی یورتان ترموپلاستیک بیشتر در تولید زیره کفش ورزشی مورداستفاده قرار می گیرند.
از طرفی، پلی یورتان های ترموپلاستیک پلی اتری مقاومت بیشتری در برابر هیدرولیز شدن و تخریب در تماس با آب از خود نشان می دهد اما مقاومت سایشی آن ها مقداری کم تر است.

 

 

زیره استایرن بوتادی ان استایرن:(SBS)زیره پادوکاس

لاستیک مصنوعی SBS از پلیمرهای استایرن بوتادی ان پشت سر هم تشکیل شده است. این لاستیک از ترکیب بلوک های پلی استایرن و پلی یوتادیان تشکیل شده است.
فاز پلی استایرن سختی زیره کفش را فراهم می کند درحالی که فاز پلی بوتادیان چسبندگی و یکپارچگی زیره را تأمین می کند.
مهم ترین پارامتر توصیفی زیره کفش SBS نسبت ترکیب استایرن به بوتادی آن است.
سهم استایرن در ترکیب حدود ۲۹ تا ۵۵ درصد است که مقدار پایین استایرن به گرید نرم و مقدار بالای استایرن منجر به تولید زیره سفت می شود.

زیره پلاستیک: پی وی سی (PVC) مهم ترین ماده تولید زیره کفش به صورت سنتزی است. پلیمر پی وی سی بسیار سخت است اما وقتی که برای زیره کفش مورد استفاده قرار می گیرد با استفاده از افزودنی هایی نرم می شود.
زیره پی وی سی به طور معمول به صورت تزریق مستقیم تولید می شود.

از ویژگی های زیره پی وی سی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• بادوام
• منعطف
• نرم
• در هنگام سرما لغزنده و لیز است

زیره کفش EVA : زیره اتیلن وینیل استات یا EVA به دلیل ارزان بودن و سبک وزن بودن یکی از محبوب ترین مواد مورد استفاده در تولید زیره کفش است.
کو پلیمر جامد استات وینیل و اتیلن در حین فرایند تولید زیره کفش با استفاده از یک گاز به عنوان عامل پف زا منبسط می شود. فوم سلول بسته حاصل به زیره کفش خاصیت جذب ضربه بالایی می دهد.

زیره EVA می تواند به روش تزریق قالبی و اکستروژن تولید می شود. ورق های اکسترود با سختی ها و رنگ های مختلف می تواند با شعله به ضخامت مطلوب لمینه شده و به شکل مشخص برش داده شود.

از ویژگی های زیره EVA می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• در مقایسه با زیره کفش لاستیکی میکرو سلولی بسیار سبک تر و بادوام تر است. انعطاف و برگشت پذیری بالایی دارد.
• عایق حرارتی خوبی برای محافظت از پا در برابر سرما است.
• استفاده در زیره میانی برای کفش ورزشی
• استفاده برای زیره بیرونی برای کفش های سبک وزن

زیره کفش پلی یورتان: مواد پلی یورتان به صورت دوجزئی و از ترکیب دو مایع در فشار بالا توسط دستگاه تزریق و سپس تزریق به داخل قالب زیره کفش تولید می شود.
محصول حاصل یک فوم سلول باز است که به اندازه زیره EVA ارزان و سبک وزن نیست.
به دلیل داشتن سلول باز زیره پلی یورتان، خاصیت جذب ضربه آن به اندازه فوم EVA قابل توجه نیست. با این حال، مانایی فشار زیره پی یو از زیره EVA پا یین تر است بنابراین عمر زیره پی یو طولانی تر است.
زیره کفش پی یو یا پلی یورتان شامل دو نوع پلی اتری و پلی استری است که در مقالات دیگر مورد بحث قرار گرفته است. مواد پلی یورتان مورد استفاده در انواع زیره کفش دارای ساختار سلولی نرم و منعطف است.
زیره پی یو کی پلیمر بسیار مستحکم و بادوام است و در برابر بسیاری از مواد شیمیایی مقاوم است. تولید انواع زیره کفش ایمنی با مواد پلی یورتان بسیار مورد توجه است.

از ویژگی های آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• سب کوزن بودن، منعطف و برگش تپذیری بالا
• عایق حرارتی بالا در برابر سرما
• بادوا مترین زیره سلولی

زیره چرمی: برخلاف آسیب پذیری، زیره چرمی یکی از محبوب ترین زیره ها در کفش های مجلسی است.
پوست گاو در حدود نیم سانتی متر ضخامت دارد.

از مزایا و معایب زیره چرمی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• مقاومت سایشی بالا
• گران بودن: زیره چرم به طور معمول از زیره لاستیکی و پلاستیکی گران تر است.
به همین دلیل به طور عمده در تولید کفش های باکیفیت مورد استفاده قرار می گیرد.
• دوام کمتری نسبت به دیگر انواع زیره کفش دارد:
زیره چرم بیشتر به علت داشتن جذابیت ظاهری بالا خریداری می شود تا برای داشتن دوام, زیرا دوام کمتری نسبت به دیگر زیره های کفش داراست.

زیره ترموپلاستیک:

پی وی سی ترکیبی یکی از پرمصرف ترین و ارزان ترین مواد در تولید انواع زیره کفش، صندل و دمپایی محسوب می شود.
دانسیته زیره از ۰٫۷۵ تا ۱٫۳ گرم بر سانتی متر مکعب و سختی نیز از ۴۵ shore A تا shore A ۹۵ متغیر است. وقتی مواد پی وی سی با مواد پلی یورتان ترموپلاست کی (TPU) ترکیب می شود زیره با مقاومت سایشی و انعطاف پذیری بالایی حاصل می شود. زیره پی وی سی مقاومت بالایی در برابر چربی های حیوانی، اسیدها، الکل ها، بنزین، نفت و بازها دارد.
زیره پی وی سی برای کار در محیط های در معرض حلال های آلدئیدها و کتون ها مناسب نیست. ترکیب پی وی سی با پودر لاستیکی نیتریل (NBR)، به زیره کفش مقاومت به روغن بالاتری می دهد و بنابراین در قالب گیری زیره کفش در تولید کفش ایمنی می تواند استفاده شود.

از ویژگی های زیره کفش لاستیکی ترموپلاستیک می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• احساس راحتی در پا
• سبک وز نتر بودن در مقایسه با زیره پی وی سی و زیره لاستیکی
• قابلیت کشسانی بالا
• مقاومت بالای رد اثر در سرما
• ارزان بودن

مشخصات فیزیکی انواع زیره کفش :
تمامی مواد و ترکیبات اشاره شده در بالا دارای مشخصات فیزیکی منحصربه فردی در تولید انواع زیره کفش هستند.
در جدول زیر به مقایسه مشخصات فیزیکی انواع زیره کفش می پردازیم:

زیره کفشها را بیشتر بشناسیم - ویژگی های انواع زیره کفش چرمی, لاستیکی و پی وی سی


شما هم عاشق پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند هستید؟ فکر می‌کنید استایل مهمانی رفتن‌تان بدون پوشیدن کفش‌ های پاشنه بلند مورد علاقه‌تان کامل نمی‌شود؟ یک جفت کفش پاشنه بلند جزء ملزومات مد و لباس زنان در سراسر جهان است. ولی، آیا از  عوارض و مضرات کفش‌ پاشنه بلند برای سلامتی‌تان آگاه هستید؟

بسیار خوب، این مقاله به ۱۰ دلیل اشاره می‌کند که چرا برای حفظ سلامتی‌تان باید از پوشیدن کفش‌ پاشنه بلند یا کفش های پاشنه سوزنی خودداری کنید! اگر می‌خواهید از این دلایل آگاه شوید، بهتر است این مقاله را تا انتها مطالعه بفرمایید.

۱۰ عارضه‌ جانبی پوشیدن کفش‌ پاشنه بلند

در ادامه به ۱۰ عارضه جانبی پوشیدن کفش‌ های پاشنه بلند اشاره می‌کنیم:

۱. درد ناحیه‌ی پایین کمر

پوشیدن کفش‌ های پاشنه بلند نشان می‌دهد شما بر قله‌ی مد ایستاده‌اید. این کفش‌ها معمولا بسیار شیک و جذاب هستند و می‌توانند کلاس‌تان را بالا ببرند. ولی راحتی و کفش پاشنه بلند دو مقوله‌ای هستند که هرگز با یکدیگر سازگاری ندارند. کفش‌های پاشنه بلند به طور کامل نمی‌توانند از تمام نقاط پاهای‌تان به طور یکسان نگهداری کنند. این کفش‌ها باعث توزیع نامتعادل وزن روی پاهای‌تان می‌شوند و ممکن است باعث ایجاد درد، التهاب، و فشار در ناحیه‌ی پایین کمر‌تان شوند.

۲. درد در ناحیه‌ی ساق پا

درد ماهیچه‌های ساق پا از دیگر عوارض جانبی پوشیدن کفش‌های پاشنه سوزنی است. این کفش‌ها هم‌چنین می‌توانند به تورم رگ‌ها منجر شوند که نه تنها ظاهر پاهای‌تان را زشت و ناخوشایند می‌کند، بلکه بسیار دردناک نیز است. اگر می‌خواهید همیشه زیبایی ساق پاهای‌تان را به رخ دیگران بکشید، باید از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند دوری کنید.

۳. پا درد

کفش‌های پاشنه بلند یا پاشنه سوزنی شکل و طراحی خاصی دارند که بسیار شیک و مد روز به نظر می‌رسند. بعد از یک روز کامل ایستادن روی پاهای‌تان، با این کفش‌های آزاردهنده، به احتمال زیاد دچار پا درد خواهید شد. به این ترتیب، امکان دارد درد شدیدی را در انگشتان، کف، قوس یا پاشنه‌ی پاهای‌تان احساس کنید.

۴. پیچ خوردگی مچ پا

پوشیدن یک جفت کفش پاشنه بلند خوش‌فرم به سراسر لباس و اندام‌تان شکوه و جذابیت می‌بخشد. فقط زمان‌هایی می‌توانید کفش پاشنه بلند بپوشید که قرار است روی سطوح هموار راه بروید. ولی همیشه به طور بالقوه در هر مهمانی گودی، دست‌انداز، و سنگ‌ها می‌‌توانند انتظارتان را بکشند تا با کفش‌های پاشنه بلندتان نقش زمین شوید و مچ پای‌تان پیچ بخورد. جدای از پیچ خوردگی مچ پاها، چنین سقوطی ممکن است با شکستن مچ، و زخمی شدن آرنج و زانوهای‌تان منجر شود. و اگر بسیار بد و ناشیانه روی زمین فرود بیایید، حتی ممکن است صدمات بدتری نیز در انتظارتان باشد. از پوشیدن روزانه‌ی این کفش‌ها خودداری کنید. و اگر هم پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند جزء ضروریات‌تان است، آن‌ها را فقط در مراسم خاص بپوشید.

۵. ایجاد انحنای ناخوشایند در ستون فقرات

بیش‌تر زنان مد روز معمولا کفش‌های پاشنه بلند می‌پوشند تا کمرهای باریک و اندام ساعت شنی‌شان را به رخ دیگران بکشند. کفش‌های پاشنه بلند قوس پایین کمر را از حد معمول بیش‌تر می‌کند. در واقع، ارتفاع پاشنه مستقیما با درجه‌ی قوس کمرتان در ارتباط است. قوس بیش از حد کمر می‌تواند باعث ایجاد درد ناراحت کننده‌ای در نواحی بالا و پایین کمرتان شود.

۶. تنگ شدن رگ‌های خونی

کفش‌های پاشنه بلند معمولا پاهای‌تان را بلندتر و باریک‌تر نشان می‌دهند. شکل و طراحی این کفش‌ها پاهای‌تان را به زور در حالتی واقعا غیر طبیعی قرار می‌دهد؛ پوشیدن این کفش‌ها هر چیزی برای‌تان به همراه دارد، به غیر از راحتی. این فشار بر روی پاهای‌تان می‌تواند به کاهش جریان خون منجر شود. در موارد شدیدتر، حتی می‌تواند باعث پاره شدن رگ‌های خونی‌تان شود.

۷. کج شدن و به هم ریختن شکل طبیعی پاها

انگشت چکشی پا یکی از خطرناک‌ترین عوارض جانبی پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند به شمار می‌رود. حالت غیر طبیعی پا، فشار زیاد روی کف پا، رگ‌های خونی، و کمر باعث تغییر شکل انگشتان پا می‌شود که به این حالت انگشت چکشی می‌گویند.

۸. ضعیف شدن رباط‌ها

پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند باعث ضعیف شدن رباط‌های‌تان می‌شود. برای محافظت از پاهای‌تان در برابر هر گونه آسیب و صدمه باید عطای این کفش‌ را به لقای‌اش ببخشید.

۹. زانو درد

انحنای ناخوشایند پا هنگام پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند فشار بسیار زیادی بر مفصل زانو وارد می‌آورد. این فشار غالبا باعث ایجاد آرتروز می‌شود.

۱۰. کشیدگی بیش از اندازه‌ی انگشتان پا

از دیگر تاثیرات مخرب پوشیدن دائمی کفش‌های پاشنه بلند ثابت ماندن انگشتان پا در حالت کشیدگی دائمی است.

اکنون دیگر می‌دانید سلامتی‌تان چه تاوانی برای این کفش‌های جذاب پس می‌دهد. امیدوار هستیم مطالعه‌ی این مقاله درباره‌ی عوارض جانبی پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند توانسته باشد متقاعدتان کند پیش از پوشیدن این کفش‌ها یک بار دیگر خوب فکر کنید.


آشنایی با مدل های شیک کفش مردانه
خیاط‌های لباس‌های مردانه یک قول مشترک دارند. آنها می‌گویند: کفش مردانه است، که مرد را می‌سازد! خب، البته برای این گفته‌شان دلیل خوبی هم دارند. کفش مردانه زیبا، استایل و کلاس زیادی به مجموعه‌ی لباس‌های شما می‌افزاید، واقعیتی که الهام بخش من برای نوشتن این راهنما شد.

مدل های شیک کفش های مردانه
مدل های شیک کفش های مردانه

در این مطلب، با هشت مدل از رایج‌ترین مدل کفش‌مردانه  که در کمد آقایان پیدا می‌شود آشنا خواهید شد، و علاوه بر ذکر مطالبی درباره‌ی اینکه چه چیزی هرکدام از این سبک‌ها را منحصر بفرد می‌کند، به شما برخی نکات مفید درباره‌ی استایل و لباس مناسب هر مدل را نیز ارائه می‌دهیم.

کفش‌های آکسفورد

کفش‌های آکسفورد
کفش‌های آکسفورد

نوعی کفش مردانه کلاسیک با ظاهری رسمی، زیبا و بسیار جذاب. کفش‌های آکسفورد در هر رنگی موجود هستند، اما رنگ‌های مشکی و قهوه‌ای، متداول ترند. به طور معمول هر چقدر طراحی کفش براق‌تر باشد (و همچنین اگر به رنگ مشکی باشد) رسمی‌تر خواهد بود. از سوی دیگر، آکسفورد‌هایی که ساختار سنگین‌تر و زمخت‌تری دارند، به میزان کمتری رسمی هستند. کفش‌های آکسفورد را با شلوارهای مردانه، و نه شلوار‌های جین بپوشید.

در تصویر، دو نمونه‌ی کلاسیک از آکسفوردهای مردانه را می‌بینید. کفش سمت چپ، یک مدل اسیر کننده است! چرم سیاه گوساله‌اش و طراحی ساده‌ی کلی‌اش، آن را به یک مکمل رسمی مناسب برای کت و شلوار و حتی کراوات‌های مشکی تبدیل می‌کند. رنگ قهوه‌ای، با طراحی زمخت‌تر، و همچنین نقش‌هایی بر رویش، مدل سمت چپ را به یک مدل کمتر رسمی‌تبدیل می کند.

کفش‌های دربی (Bluchers)

کفش‌های دربی (Bluchers)
کفش‌های دربی (Bluchers)

مدل دربی بسیار شبیه مدل آکسفورد می‌باشد، اما تفاوت در یراق دوزی بیرون کفش، و زبانه‌ی قابل مشاهده‌اش است. این مدل کفش مردانه ، با توجه به یراق دوزی قابل توجه در اطرافش، در مقایسه با کفش‌های کلاسیک آکسفورد، کفشی کمتر رسمی به حساب می‌آیند.

کفش‌های دربی یا Bluchers در انواع رنگ‌ها با و یا بدون طراحی روی چرم، سر باریک، پنجه‌ی کشیده، و همچنین در انواع مختلف چرم و کتان یافت می‌شوند. کفش‌های دربی برای لباس‌های نه چندان رسمی‌ شامل جین، شلوارهای کوتاه، و همچنین کت‌های اسپرت بسیار مناسبند. آنها برای کت و شلوار چندان مناسب نیستند، اما با توجه به ساختار قویترشان یک انتخاب خوب برای لباس‌های کاری شما در روز‌های بارانی می‌باشند.

در تصویر، دو مدل بسیار منحصر بفرد از کفش‌های دربی را می‌بینید. کفش سمت چپ با مجموعه‌ای از طراحی‌ها بر روی پنجه تزئین شده است. این یک مدل کلاسیک مناسب محل کار با شلوار و کت اسپرت و یا شلوار جین تیره و یا ژاکت‌های بافت پشمی است. جفت سمت راست بخاطر رنگ آبی و ترکیب متفاوت چرمش (جیر و چرم گوساله) مدلی برجسته و لوکس است.

کفش‌های کالج (loafers)

کفش‌های کالج (loafers)
کفش‌های کالج (loafers)

کالج‌ها بهترین دوستان مردان تاجر هستند! وقتی از مکان‌هایی رد می‌شوید که کفشتان نباید صدا بدهد، به راحتی بر روی زمین لغزیده می‌شوند، بسیار راحتند، و تقریبا همه جا می‌توانید آنها را پوشید. هرچه طراحی براق‌تر و ساده‌تری داشتنه باشند رسمی‌ترند. همچین رنگ‌های تیره‌ی این کفش‌ها نیز رسمی هستند (رنگ مشکی رسمی‌ترین است) و هرچه جوراب‌های‌تان کمتر مشخص باشند، بر میزان رسمی بودن افزوده می‌شود.

کالج‌ها با شلوار جین و شلوار‌های کتان بسیار خوب می‌شوند. همچنین با کت و شلوار، وقتی که نمی‌خواهید کراوات بزنید. کالج‌های رایج معمولا دارای یک سگک و یا تسمه‌ی تزئینی هستند که آنها را رسمی‌تر می‌کند.

در تصویر، کالج‌هایی که بیشتر غیر رسمی هستند را می‌بینید. کفش‌های هوگوباس در مقایسه با کفش‌های جیر سمت چپ، به لطف رنگ، جنس چرم، و طراحی‌شان، کمی رسمی هستند. کفش‌های سمت راست که به کفش‌های رانندگی نیز معروف هستند، خیلی غیر رسمی‌ترند. رنگ آبی، جنس جیر، و لاستیک نازک ته کفش، همه نشان دهنده‌ی یک جفت کفش غیر رسمی‌اند.

کفش‌های با سر کلاهکی (cap toes)

کفش‌های با سر کلاهکی (cap toes)
کفش‌های با سر کلاهکی (cap toes)

کفش‌هایی با سر کلاهکی، دارای لایه‌ای اضافی از چرم در ابتدای کفش هستند. همچنین می‌توان گفت کفش‌مردانه  آکسفورد، دسته‌ای از کفش‌هایی با سر کلاهکی به حساب می‌آیند. دوباره، هرچقدر براق‌تر، رسمی‌تر. طراحی‌های سنگین (منبت بر روی چرم) رسمیت را از کفش دور کرده، و در عین حال آنها را منحصر بفردتر می‌کنند. بسته به استایل و رسمیت، این کفش‌ها می‌توانند با کت شلوار، تاکسیدو، و حتی شلوار جین پوشیده شوند.

دو مدل کلاسیک از آلن ادموندز را در تصاویر می‌بینید. مدل آکسفورد سمت چپ بسیار ظریف است و در عین حال به لطف طراحی‌های روی چرمش خیلی رسمی نیست. مدل کالجی سمت راست یک مدل غیر رسمی بسیار عالیست که با کت‌های اسپرت، کاپشن و حتی کت و شلوار فوق العاده بنظر می‌رسد.

کفش‌های سگک‌دار (Monk Straps)

کفش‌های سگک‌دار (Monk Straps)
کفش‌های سگک‌دار (Monk Straps)

اصطلاح Monk Straps اشاره به قلاب‌های جایگزین بند کفش دارد. این قلاب‌های جایگزین، معمولا به تعداد یک، دو، و حتی سه تسمه وجود دارند و در انواع رنگ‌ها موجود هستند. همچنین می‌توانند از انواع چرم‌ها ساخته شوند. همچنین این کفش‌ها می‌توانند پنجه‌ای کشیده داشته باشند.

کفش‌ مردانه  Monk Straps مناسب کسانی هستند که به دنبال کفش‌هایی منحصر بفردند که توجه‌ها را به خود جلب کند. هنگامی‌که کفش‌هایتان را با لباس‌هایتان ست می‌کنید، دقت کنید که رنگ قلاب کفشتان ( که معمولا نقره ای، برنجی و طلایی هستند) با رنگ سگک کمربندتان، ساعت مچیتان، و دکمه‌های سردستتان (البته اگر استفاده می‌کنید) هماهنگ شوند.

در تصویر، دو جفت کفش زیبای monkstrap را مشاهده می‌کنید. در جفت سمت چپ از دو قلاب استفاده شده که به آن ظاهری مرسوم‌تر و مد روز تر می‌دهد. در حالی که جفت سمت راست، ظاهر کلاسیک و مناسب همه‌ی زمان‌ها را با یک قلاب حفظ کرده است. به ساختار جلوی کفش در جفت سمت چپ و طراحی‌های روی پنجه‌ی جفت سمت راست توجه داشته باشید.

بوت‌های رسمی

بوت‌های رسمی
بوت‌های رسمی

چکمه‌های رسمی براق هستند، و خوشبختانه این بوت‌ها می‌توانند با جین‌ها، شلوار‌های عجیب و غریب، و کت (در روزهای بارانی و یا برفی) پوشیده شوند. بوت‌های رسمی در انواع مختلفی از جمله دارای طرح، پنجه‌ی دراز، دارای قلاب، و یا سر کلاهکی موجود هستند.

دو مدل کاملا متفاوت از چکمه‌ها را در تصویر می‌بینید. مدل چلسی در سمت چپ، یک چکمه‌ی کاملا کلاسیک مربوط به دوران ویکتوریاست. مدل رنگ و لعاب دار سمت راست هم بسیار مناسب یک استایل غیر رسمی است که بنظر مناسب شلوار جین و شلوار‌های پارچه‌ای می‌آید.

کفش‌های Wingtips

کفش‌های Wingtips
کفش‌های Wingtips

کلمه Wingtip اشاره به شکل پنجه‌ی کفش دارد که مثل یک بال است که به طرف جلوی کفش کشیده شده. بسیاری از کفش‌های Wingtip درواقع کفش‌های دربی هستند که با چرم طراحی شده، تزئین شده‌اند. درحالی که بسیاری از Wingtip ها تک رنگ هستند (معمولا قهوه‌ای و یا مشکی)، کفش‌های دو رنگ به دوره‌ی 1920 برمی‌گردند (مشکی و سفید). امروزه این مدل از کفش‌های دورنگ، دوباره محبوب شده و بسیار مناسب یک ظاهر غیر رسمی هستند.

Wingtip ها مدلی محبوب هستند که در هر رنگ و مدلی موجودند. به تصویر نگاه کنید. مدل قهوه‌ای و طراحی شده سمت چپ در مقایسه با مدل طراحی شده و آبی مایل به خاکستری سمت راست، کمی‌ زیباتر و ظریف‌تر است. طراحانی مانند کول‌هاهن خصوصا با رنگ‌های زیادی در مجموعه کفش‌ مردانه  wingtip خود بازی می‌کنند، بطوری که رنگی با دو تناژ در بالای کفش و رنگ روشن در نوک کفش باشد.

کفش‌های Formal pump

کفش‌های Formal pump
کفش‌های Formal pump

این مدل، یک نوع رسمی از کفش‌های کالج هستند که از چرم براق ساخته می‌شوند. به طور معمول، یک روبان ابریشمی‌جلوی کفش را تزئین می‌کند. این مدل‌ها بسیار مناسب برای استفاده با کراوات‌های رسمی سیاه یا سیاه و سفید هستند و همچنین جایگزینی مناسب برای کفش‌های آکسفورد رسمی می‌باشند.

چه کسی گفته که کالج‌ها غیر رسمی‌هستند؟ این مدل که opera pumps نیز نامیده میشوند، یکی ازرسمی‌ترین مدل‌های کفش موجود در کمد آقایان است. چرم انحصاری مدل سمت چپ، یک مدل کلاسیک است که با یک روبان ابریشمی تزئین شده. مدل جیر سمت راست نیز کمی مد روزتر است، ولی در عین حال انتخابی عالی برای کسانی است که می‌خواهند یک تاکسیدو با یقه‌هایی از جنس جیر بپوشند.


اگرچه پیشگیری و کنترل ورم و درد پاها در اثر اضافه وزن بارداری کار ساده ای نیست، ولی راهکارهایی برای کنترل این وضعیت وجود دارد که یکی از کاربردی ترین آنها، انتخاب کفش مناسب در دوران بارداری است.


کفش بارداری

با ورود به سه ماهه دوم بارداری، بسیاری از خانم ها با عوارضی نظیر ورم و درد پاها می شوند. این درد که در غالب موارد به دلیل افزایش وزن دوران بارداری اتفاق می افتد، در صورتی که کنترل نشود به مرور به زانوها و کمر نیز سرایت می کند.

 

اگرچه پیشگیری و کنترل ورم و درد ناشی از اضافه وزن در دوران بارداری چندان کار ساده ای نیست و در بهترین شرایطش وزن مادر به دلیل حمل جنین افزایش می یابد، راهکارهایی برای کنترل این وضعیت وجود دارد که یکی از کاربردی ترین آنها انتخاب کفش مناسب بارداری است.

 

کفش کاملا تخت ممنوع

بعضی از کفش ها که معمولا به کفش باله معروف هستند، کفی تخت و بسیار نازک دارند و موقع راه رفتن با آنها کوچک ترین سنگریزه های خیابان را هم حس می کنید. این کفش ها شاید در حالت عادی اذیت تان نکنند که بعید است، اما بدترین انتخاب ممکن در دوران بارداری هستند.

 

بنابراین در این دوران خرید کفش ارزان و غیر استاندارد را فراموش کنید و حتما سراغ کفش هایی بروید که کفی مناسب، مستحکم و متناسب با قوس کف پای شما داشته باشند.

 

فراموش نکنید انتخاب کفش نامناسب علاوه بر اینکه به پاهای تان آسیب می رساند، می تواند موجب کلافگی و بی حوصلگی شما هم بشود.

 

بهترین انتخاب را می توانید از میان کفش های طبی بارداری داشته باشید و با خیال راحت با آنها پیاده روی کنید.

اگر شما در دوران بارداری با افزایش دمای بدن روبرو می شوید، می توانید با پوشیدن صندل، بخشی از گرمای هوا را از خود دور می کنید

سراغ بندی ها نروید

شاید در ماه های اول کار سختی به نظر نرسد، اما بعد از ماه چهارم کم کم متوجه می شوید خم شدن و بستن بند کفش ها اصلا به راحتی سابق نیست.

 

برای همین پیشنهاد می کنیم فقط دو مدل کفش بخرید؛ کفش های پشت باز و کالج هایی که پا به راحتی درون شان سر می خورد و نیازی به خم شدن و جا باز کردن با پاشنه کش ندارند.

 

نگران تیپ تان هم نباشید، آنقدر مدل های زیبا با این شکل و شمایل در بازار پیدا می شود که به آراستگی ظاهرتان کوچک ترین آسیبی نمی رسد.

 

صندل بپوشید

حالا که فصل تابستان است، بهترین انتخاب ها برای شما استفاده از صندل های جلو باز است. انتخاب این کفش ها در فصل های گرم از این جهت اهمیت دارد که به خنک ماندن پای شما کمک می کند.

 

بنابراین اگر شما از آن دسته زنانی باشید که در دوران بارداری با افزایش دمای بدن رو به رو می شوید، می توانید از این بابت آسوده باشید که با پوشیدن صندل، بخشی از گرمای هوا را از خود دور می کنید.

 

دقت کنید برای انتخاب صندل هم سراغ صندل های تخت با حداکثر 2 تا 3 سانتیمتر پاشنه بروید و استانداردهای لازم را برای کفش تان رعایت کنید.

 

مادری با کفش های کتانی

شاید کتانی ها و کفش های ورزشی انتخاب های دوست داشتنی شما باشند و ترجیح بدهید در دوران بارداری باز هم از آنها استفاده کنید.

 

در این صورت توجه داشته باشید پنجه این کفش ها کاملا آزاد و جادار باشند و در عین حال کفی مناسب و نرمی داشته باشند و در عین حال بندی نیز نباشند.

 

بعضی از برندهای معروف کفش، جدیدا کفش هایی را با طرح کتانی طراحی کرده اند که تمام ویژگی های کفش ورزشی را دارند، اما پشت شان باز و پوشیدن شان برای خانم های باردار راحت است.

 

به پاشنه دارها نه بگویید

نگاه کردن به کفش های پاشنه بلند و رنگارنگ داخل جاکفشی و نپوشیدن شان سخت است، اما باید قدرت نه گفتن را در این چند ماه بیشتر از همیشه به کار بگیرید و به این کفش های براق و خوش رنگ نه بگویید.

 

کفش هایی که پاشنه هایی بلندتر از حد استاندارد دارند خیلی راحت فشار روی کمرتان را مضاعف می کنند و می توانند دردهای ساده و قابل کنترل را به دردهای حاد و مزمن تبدیل کنند.

 

همچنین به دلیل افزایش وزن در دوران بارداری و احساس عدم تعادل، احتمال زمین خوردن با کفش‌های پاشنه بلند افزایش می‌یابد.

 

بنابراین همین الان درب جاکفشی را ببندید و از داشتن کفش های تخت و زیبای خود تا اتمام دوران بارداری لذت ببرید.

جنس رویه کفش بهتر است از چرم باشد تا پاها کاملا نفس بکشند. کف کفش نیز باید از جنس لاستیک باشد تا احتمال سرخوردن زن باردار کاهش بیابد

6 نکته موقع خرید کفش در بارداری

1- در طی حاملگی، شلی بافت ناشی از تاثیر هورمون‌ها منجر به بزرگ‌تر شدن پاها می‌شود. از این‌رو به زنان باردار توصیه می‌شود شماره کفش خود را بزرگ‌تر انتخاب کنند.

 

همچنین قسمت جلوی کفش که انگشتان در آن قرار می‌گیرند، باید عمیق تر و دارای فضای بیشتری باشد، به خصوص اگر پاها ورم دارند، رعایت این نکته در انتخاب کفش الزامی است.

 

در این دوران اندازه کفش بیشتر خانم‌ها حدود یک شماره بزرگ‌تر می‌شود و حتی پس از زایمان و برگشت به وزن قبلی، پای آنها به سایز قبل برنمی‌گردد و معمولا نیم تا یک شماره به شماره آن اضافه می‌شود.

 

2- یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کفش خانم باردار این است که حداکثر توانایی جذب ضربه را داشته باشد؛ یعنی لایه درونی کفش و به خصوص پاشنه آن، به اندازه کافی نرم باشد تا هنگام راه رفتن، ضربه واردشده به پا را بگیرد.

 

3- جنس رویه کفش بهتر است از چرم باشد تا پاها کاملا نفس بکشند. کف کفش نیز باید از جنس لاستیک باشد تا احتمال سرخوردن زن باردار کاهش بیابد.

 

4- اگر قوس کف پا در دوران بارداری کاهش یافته است (در زنانی که از قبل کف پایشان صاف بوده و یا در افراد چاق، این مساله بیشتر مشهود است)، حتما باید با تجویز پزشک و استفاده از کفی مناسب این حالت را تصحیح کرد تا از بروز مشکلات بعدی، مانند درد انگشتان پا، التهاب فاسیای کف پا و… جلوگیری شود.

 

5- به دلیل ورم پاها، باید از پوشیدن کفش‌های خیلی تنگ و باریک خودداری نمود، زیرا باعث اختلال در گردش خون پاها می‌شوند. برای کاهش ورم، باید پاها تا حد امکان بالا نگه داشته شوند و در نشستن طولانی مدت، یک چهارپایه کوچک در زیر پاها قرار داد.

 

6- در صورت وجود مشکلات دیگری در پاها مثل خار پاشنه پا، میخچه دردناک و … حتما با پزشک برای خرید کفش مناسب مشورت کنید.


کفی طبی یا پد‌های مخصوص داخل کفش، یک تکه‌ی مسطح به شکل کف پا است که از جنس فوم، کشف چرم، فلز، پلاستیک یا دیگر موارد مصنوعی ساخته شده است و در داخل کفش قرار داده می‌شود.

این کفی‌ها موجب می‌شوند که پای شما در موقعیتی متعادل و خنثی قرار گیرد; و همچنین فشار‌های وارد شده به کف پا به خوبی جذب شوند.; کفی‌های مختلفی با طراحی‌های مختلف برای برطرف کردن مشکلات گوناگون پا ساخته می‌شوند; پزشکان در همه‌ی موارد  هم با کارآمد بودن کفی‌ها و یا استفاده از نوع خاصی از کفی طبی موافق نیستند.

مزایا و وظایف کفی طبی

وظیفه هر کفی طبی و کفی کفش باید این باشد که انواع ناهنجاری های بدن و یا الگوهای غلط راه رفتن را اصلاح کند. این کفی ها تنها به منظور تصحیح صافی کف پا به کار گرفته نمی شوند؛ بلکه هدف اصلی آن ها راحت تر کردن ایستادن، راه رفتن و دویدن است.

به این ترتیب که به مقدار بسیار کمی، زاویه هایی را که در آن ها به پا ضربه می خورد، تغییر می دهند. هر شخصی با مقدار مشخصی از یک لایه نرم در کف پای خود متولد می شود. این لایه بالشتکی به صورت طبیعی امواج ضربه ای را که به کف پا وارد می شوند، ملایم تر کرده و به شیوه ای مناسب به کل پا اعمال می کند. متاسفانه با افزایش سن افراد این لایه طبیعی در طول زمان اثر خود را از دست داده و تحلیل می رود. برای اطلاعات بیشتر می توانید مقاله ای با نام مقالاتچه کسانی باید‌ از صندل و کفش طبی استفاده کنند؟ را مطالعه کنید و با انواع بیماریهای پا اشنا شوید تا از مزایای بیشتر کفی طبی آگاهی پیدا کنید.

کفی‌های طبی چه کارایی دارند؟

کفی‌های طبی ممکن است به علل مختلفی تجویز شوند از جمله:

  • پشتیبانی از پاها و قرار دادن پا در راستای صحیح
  • پیشگیری یا اصلاح دفرمیتی‌های پا یا برطرف کردن درد و ناراحتی ناشی از دفرمیتی پاها
  • بهبود کلی عملکرد و کارایی پاها و مچ پاها

جنس و شکل کفی طبی

کفی ها از نظر جنس به 3 دسته کفی های نرم; کفی های نیمه سخت و کفی های سخت تقسیم می شوند; کفی ها از نظر شکل و ساختار نیز به انواع مختلف مثل کفی با حمایت کننده قوسی طولی; کفی با پد متاتارسال (برای صافی قوس عرضی و درد انتهایی استخوان کف پایی); کفی با بالابر پاشنه (برای کسانی که قد کوتاهی دارند) تقسیم می شوند.

کفی های مواج بیشتر برای رفع خستگی و جلوگیری از اعمال فشار به پاها استفاده می شوند; و موارد استفاده درمانی آن ها محدود است و کفی های دیگر نیز بسته به نوع عارضه به صورت خاص مورد استفاده قرار می گیرند.

کفی های طبی غیرمواج در رفع خستگی مفید نیستند یا جذب شوک و امثال آن ها را انجام نمی دهند و درعین حال کفی های مواج برای اصلاح تغییر شکل، مثل صافی کف پا، نمی توانند کاربرد داشته باشند.

انواع کفی طبی

 

کفی های مواج خود به دو دسته عمومی و طبی برای پاهای خاص تقسیم می شوند; در نوع عمومی، این کفی ها کار پمپاژ خون; تقسیم وزن بدن در سطح کف پا و جذب شوک ها را انجام می دهند; و نوع پاهای خاص این کفی ها نیز برای 3 دسته از افراد; یعنی کسانی که دارای خار پاشنه (زایده ای درقسمت جلوی استخوان پاشنه) هستند; و هنگام راه رفتن، احساس درد در پاشنه می کنند; یا افت قوس طولی پا دارند و همچنین برای استفاده، در بخش علمی تکمیلی در ارتوپدی و توانبخشی توصیه می شود; به علاوه کفی های مواج به واسطه جریان مواد سیال بر نقاط واکنش کف پا تاثیر می گذارند; و با ماهیچه رگ ها و تاندون ها سروکار دارند.

در کفش های تیز، کوچک ترین ضربه که به کفش وارد شود، مستقیماً به کمر منتقل می گردد. درحالی که در کفش های نوک گرد این ضربه ها گرفته می شود. در یک کفش مناسب، پاشنه و پنجه کفش باید گرد و خورده شود تا فشار را کم کند و انرژی زیادی از فرد هنگام راه رفتن گرفته نشود. نصب یک قالب مناسب در کفشی با این مشخصات باعث می شود، فرد احساس کند که در منزل نشسته و با غلتاندن پاهایش بر روی وردنه وریدهای پایش را استراحت می دهد.


پیاده روی از جمله ورزش هاییست که بدون هیچگونه هزینه ای هر فردی میتواند حتی به تنهایی اقدام به این ورزش کند برای پیاده روی فقط کفش مناسب پیاده روی لازم است ، اما بسیاری از افراد در شروع این ورزش شاید حتی در همون چند روز اول از پیاده روی سیر شوند ، ایا میدانید علت آن چیست ؟ مسلما بخاطر سخت بودن آن نیست ، زیرا که پیاده روی هیچونه سختی ای برای ما نخواهد داشت . مسلما یکی از غللی که افراد خیلی زود از ورزش پیاده روی سیر میشند بکارگیری ناصحیح از این ورزش می باشد . مطالعه بیشتر در ادامه مطلب .

سارا باون شیا نویسنده مشهور تناسب اندام در روزنامه نیویورک تایمز و مشاور موفق برنامه پربیننده مادر دونده است. او با مجله های دیگری مثل شیپ هم همکاری داشته و در برنامه های تناسب اندام تلویزیون های مختلف حضور دارد. وی در این مطلب درباره روش های درست پیاده روی صحبت می کند. زندگی در این روزها معمولا وقت چندانی برای ورزش باقی نمی گذارد. اما هر کس باتوجه به زندگی و وقت اضافه ای که دارد، می تواند زمانی را برای پیاده روی اختصاص دهد. اگر بدانید چطور از پیاده روی نهایت استفاده را ببرید، می توانید با همان وقت کم به نتایج بزرگی برسید. توجه کنید که مراحل قابل تبدیل به هم هستند.اگر بعضی وقت ها پیاده روی می کنیدحالت عادی: با ۱۰ تا ۱۵ دقیقه پیاده روی ، روی سطح صاف شروع کنید. بهتر است مسیرهایی را انتخاب کنید که در ابتدا صاف هستند و شیب ندارند. سعی نکنید آهسته راه بروید. این مقدار پیاده روی باید تقریبا معادل ۲ هزار قدم شود. شما می توانید برای ورزش هدفمند از دستگاه های قدم شمار استفاده کنید. البته در حال حاضر بیشتر گوشی های تلفن همراه برنامه هایی دارند که به وسیله آنها می توان تعداد قدم ها یا مسیری که شخص طی می کند را مشخص کرد. اما به هر حال توجه کنید که شما برای تماشای مغازه های یک پاساژ نرفته اید. باید درست راه بروید تا کاری که می کنید پیاده روی محسوب شود. 

نکته ها:

هنگام راه رفتن صاف بایستید اما نه به این معنی که فشار بیش از حد به خود وارد کنید. سعی کنید در عین حال که پشت را صاف نگه داشته اید و با گردن صاف راه می روید، گردن، کمر و شانه ها را راحت و بی فشار نگه دارید. توصیه من این است که سعی کنید از دست دادن وزن با تفریح توام باشد. شما باید از کاری که می کنید لذت ببرید تا بتوانید از آن نتیجه بگیرید. همین دید باعث می شود بتوانید آرام و بی فشار ورزش کنید و هنگام ورزش بیش از حد خسته نشوید و به بدن تان آسیب نرسانید.

 

 

فشار روی کمر خود را به حداقل برسانید. برای این کار لازم نیست به عقب خم شوید. همین که در کل پیاده روی حواس تان باشد که کمرتان قوسی طبیعی داشته باشد کافی است.

 

عضلات شکم خود را به آرامی هنگام ورزش منقبض و منبسط کنید. سعی کنید در بیشتر زمان ورزش شکم تان به داخل جمع شده باشد. این کار علاوه بر اینکه باعث تقویت عضلات شکم و جمع شدن آن می شود، فشار را از پشت برمی دارد و احتمال کمردرد را به حداقل می رساند.

 

اهداف:

هدف نهایی شما در این مرحله و بعد از اصلاح روش های پیاده روی باید این باشد که این راه رفتن را از گهگاه به ۵ روز در هفته به طور منظم ارتقا دهید. برای اینکه به شما فشار نیاید از زمان بسیار کم شروع کنید و هر دو یا سه هفته ۵ دقیقه به زمان پیاده روی خود بیفزایید. در این حالت بعد از دو تا سه ماه باید بتوانید ۳۰ دقیقه به راحتی پیاده روی کنید. بعد از رسیدن به این زمان دیگر افزایش زمان را متوقف کنید و برای بهبود ورزش خود سرعت را بالا ببرید یا از جاهای شیب دار برای پیاده روی استفاده کنید. این کار باعث می شود در عین حال که به عادت خود وفادار مانده اید از خود حس رضایت بیشتری داشته باشید.

 

 

اگر هر روز پیاده روی می کنیدحالت عادی: این بخش برای کسانی مناسب است که به طور منظم ۳۰ دقیقه در روز پیاده روی می کنند. اگر شما هم از این دسته هستید، وقتش است که در پیاده روی معمول خود کمی تغییر ایجاد کنید. برای این کار روی افزایش مسیر یا افزایش سرعت تمرکز کنید. شما می توانید زمان پیاده روی خود را تا ۴۵ دقیقه بالا ببرید. البته لازم است در عین حال سرعت را هم بالا ببرید. می توانید برای اندازه گیری مسیر یک بار از اتومبیل استفاده کنید. یعنی با اتومبیل مسیر را بروید و از روی کیلومتر شمار اندازه مسیر را تعیین کنید. توجه کنید که برای راه رفتن سریع تر نباید اندازه قدم های خود را بالا ببرید، بلکه باید قدم های تان را سریع تر بردارید. قدم برداشتن بلند ممکن است به بدن شما آسیب برساند اما قدم های سریع باعث می شود فعالیت بیشتری داشته باشید و کالری بیشتری بسوزانید.

 

نکته ها:

 

آرنج های خود را به اندازه ۹۰ درجه خم کرده و سعی کنید آنها را مثل پاندول با زاویه خیلی کم و حرکات سریع عقب و جلو ببرید. در این وضعیت شما قادر خواهید بود آنها را سریع تر نوسان دهید که این کار می تواند به پاهای شما کمک کند سریع تر حرکت کنند و در نتیجه بیشتر کالری بسوزانید. برای اینکه به خودتان ثابت شود دست ها چقدر می توانند به پاها کمک کنند، می توانید یکی از دست های خود را ثابت نگه دارید و دست دیگر را به عقب و جلو حرکت دهید. می توانید بفهمید چقدر در حرکت پا موثر است.

 

اهداف:

 

هدف نهایی شما در این مرحله باید این باشد که بتوانید مقدار پیاده روی خود را به ۱۰۰۰ قدم در روز برسانید. این تعداد یعنی مسیری حدود ۸ کیلومتر. شما می توانید نیمی از این قدم ها را تنها با خرید رفتن روزانه با پای پیاده تامین کنید. می توانید نیم دیگر آن را با رفتن روی تردمیل یا پیاده روی به قصد ورزش انجام دهید.

 

اگر ورزشکار حرفه ای هستید

 

حالت عادی:

سریع ترین سرعتی که می توان در راه رفتن به دست آورد ورزش شما را به ورزشی استقامتی با سوخت کالری بالا تبدیل می کند. شما با سرعت بالا راه بروید اما اگر احساس کردید پاهای تان دارند غیرعادی حرکت می کنند، لازم است سرعت خود را پایین بیاورید. سرعت های بالاتر از این مقدار برای دویدن استفاده می شود.

 

نکته ها:

اگر می خواهید بسیار تند راه بروید باید پاها را صاف نگه دارید و آرنج ها را خم کنید. سپس می توانید سریع قدم بردارید.

سرعت در این مرحله باید حدود ۲۰۰ قدم در هر دقیقه باشد. نباید از این حد زیاد بالاتر بروید.

 

اهداف:

شما می توانید از این مرحله هم گذر کنید. درواقع می توانید کوهنورد شوید. برای اینکه ورزش سنگین تری انجام دهید، می توانید مسیرهای شیب دار را برای پیاده روی انتخاب کنید. اول که شروع می کنید، می توانید در طول ۴۵ دقیقه ۱۰ دقیقه را به صورت پراکنده به سطوح شیب دار اختصاص دهید. کم کم که جلو می روید، می توانید سراسر ۴۵ دقیقه را در شیب ورزش کنید. برای اینکه به شما فشار کمتری وارد شود، می توانید از سطوح با شیب کمتر شروع کنید و بعد آرام آرام شیب را افزایش دهید. البته شاید حوالی منزل یا محل کار شما سطوح متفاوت وجود نداشته باشد. در این صورت می توانید سرعت را با روش شیب تغییر دهید. یادتان باشد که حرکت روی شیب می تواند بدن شما را بسیار قوی تر کند. این کار مخصوصا می تواند روی ماهیچه های ساق پا و عضلات چهارسر ران تاثیر مثبت بگذارد. شیب منفی به مقدار زیاد به زانوها فشار می آورد اما در زمان کم می تواند باعث تقویت عضلات شود.


راز و رمز مراقبت از کفش های چرم و مجلسی

برای مراقبت از کفش چرم و کفش هایی با جنس دیگر به طور کلی اصولی را باید رعایت کنید تا در طی مدت استفاده کفشهایتان همیشه زیبا و خوش حالت باقی بمانند.

نکات مهم مراقبت از کفش چرم و جیر

کفش چرم را که خریداری می کنید همیشه به همان حالت اولیه باقی نمی ماند چرا که باید اصول و نکات مهم برای مراقبت از کفش رعایت شود تا فرم و زیبایی کفش شما همانند روز اول حفظ شود.

مراقبت از کفش چرم

مراقبت از کفش چرم

اصول مراقبت از کفش های اسپرت و مجلسی با جنس چرم و غیره

1-یکی از نکات مهم در مراقبت از کفش چرم زمانی که شما زیاد راه میروید. راه رفتن زیاد می تواند مدت کارآیی کفش را از بین ببرد، بنابراین از کفاش بخواهید لایه ی نازکی از کائوچو به تخت کفش بچسباند تا از جذب آب و لیز خوردن جلوگیری و به مدت کارآیی کفش اضافه شود. با این کار می توان طول عمر کفش را به چند سال افزایش داد.

2- پاشنه اولین قسمت از کفش است که از بین می رود به خصوص اگر زیاد راه می روید و یا روی پا می ایستید. به هنگام خرید کفش یک جفت ته پاشنه پلاستیکی نیز تهیه نمایید و در صورت نیاز آن را جایگزین پاشنه ی قدیمی کنید تا کفش بیشتر دوام آورد. به محض فرسوده شدن و ظاهر شدن میخ پاشنه، بلافاصله برای تعمیر آن اقدام کنید.

3-به هنگام خرید کفش از هر نوع جنسی که باشد، آن را با اسپری مخصوص ضدآفتاب بپوشانید تا در مقابل جذب آب باران و هر نوع مایع محافظت شود. این کار را سالی چهار بار در ابتدای هر فصل انجام دهید. در صورت خیس شدن کفش چرمی آن را در دمای اتاق خشک کنید و پس از اینکه کاملا خشک شد مقداری کره روی آن بمالید.

4-در صورت لک افتادن کفش ها بلافاصله آن را پاک کنید؛ برای این کار از دستمال نرم یا برس واکس استفاده نمایید و به آرامی عمل کنید. در مورد کفش های چرمی بدانید لکه های نمکی به طور دائم به کفش آسیب می رساند؛ با پارچه ای که کمی نم دارد آن ها را تمیز کنید.

5-برای حفظ شکل و ظاهر کفش، به خصوص کفش های خیس که به هنگام خشک شدن از شکل می افتند داخل آنها را پر از روزنامه کنید. چکمه ها را نیز در حالت خوابیده قرار دهید.

6-برای ایجاد ظاهر بهتر در کفش های کهنه از واکس استفاده کنید. روی کفش های چرمی را با ماده نرم کننده چرب کنید تا چربی به چرم برگردد و کفش نرم شود. برای پوشاندن خط هی ایجاد شده روی کفش از واکسی کم رنگ تر از کفش استفاده کنید.

روش های مراقبت از کفش چرم و کفش های دیگر

7-کفش ها را در کمدی با دمای اتاق نگهداری کنید. هوای گرم باعث جمع شدن کفش های چرمی می شود. قرار دادن کفش نم دار در جعبه باعث رشد باکتری و کپک و ایجاد بوی نامطبوع می شود.

8-برای حفظ شکل اولیه کفش بهتر است هر از گاهی از کفش دیگری استفاده نمایید. پیشنهاد می کنیم هفته ای دو یا سه بار از کفشی غیر از کفش همیشگی تان استفاده کنید. البته مسلم است که می دانید داشتن چند جفت کفش عمر هر یک را طولانی تر می کند.

9-بهترین راه محافظت کفش در برابر گرد و خاک قرار دادن آن در کمد یا جاکفشی های کمدی است؛ بد نیست داخل منزل در جایی مناسب، نزدیک در ورودی یک جاکفشی کمدی طبقه بندی شده قرار دهید. در صورت قرار دادن کفش ها داخل جاکفشی فاصله ی بین آنها را رعایت کنید؛ قرار دادن کفش های چرم کنار ورنی ها باعث رنگ دادن آنها به هم می شود.

10-در صورتی که هنگام پوشیدن کفش مشکل دارید از پاشنه کش استفاده کنید تا هم پایتان و هم پاشنه ی کفش آسیب نبینند.